بیماری ایدز (AIDS) چیست؟

بیماری ایدز (AIDS) چیست؟
ایدز آخرین و جدی‌ترین مرحله عفونت اچ ای وی است. افراد مبتلا به این بیماری تعداد زیادی از گلبول‌های سفید خاص و سیستم ایمنی بدنشان آسیب دیده که معمولا با بیماری دیگری همراه خواهد بود. ویروس hiv اگر مورد درمان قرار نگیرد در حدود 10 سال به بیماری ایدز تبدیل می‌شود.
سلول های CD۴، نوع ویژه‌ای از سلول‌های خونی هستند که نقش بزرگی در مبارزه بدن با بیماری‌ها دارند و HIV این سلول‌ها را تخریب می‌کند. با از بین رفتن تعداد بیشتری از سلول‌های CD۴ سیستم ایمنی بدن ضعیف‌تر می‌شود و ممکن است فردی برای سال‌ها عفونت HIV را داشته باشد تا قبل از اینکه تبدیل به ایدز شود.

تفاوت بین ویروس hiv و ایدز
بیماری ایدز (AIDS) و ویروس اچ‌آی‌وی (HIV) دو مفهوم متفاوت هستند. ویروس hiv به‌طور اختصاصی به سلول‌های سیستم ایمنی بدن متصل می‌شود و آن‌ها را ضعیف می‌کند. این ویروس می‌تواند به شکل مخفیانه سال‌ها درون بدن باقی بماند و اگر به درستی درمان نشود با گذشت زمان به بیماری AIDS تبدیل خواهد شد.
در این مرحله فرد مبتلا می‌تواند ناقل بیماری باشد اما بدن هیچ‌گونه علائمی بروز ندهد. بیماری ایدز  مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌های بالینی است که به‌طور مستقیم با اختلالات سیستم ایمنی بدن ناشی از عفونت ویروس اچ‌آی‌وی مرتبط می‌شود. درواقع باید گفت اگر به HIV مبتلا نباشید نمی‌توانید درگیر ایدز شوید.

چگونه ویروس HIV منتقل می شود ؟
برای آلوده شدن به اچ آی وی ، خون آلوده ، منی یا ترشحات واژن باید وارد بدن شما شود. این می تواند از چند طریق رخ دهد:
با داشتن رابطه جنسی: اگر با یک شریک زندگی آلوده که ترشحات خون ، مایع منی یا واژن وارد بدن شما می شود ، رابطه جنسی از طریق واژن ، مقعد یا دهان داشته باشید ممکن است آلوده شوید. این ویروس می تواند از طریق زخم های دهان یا پارگی های کوچک که گاهی اوقات در حین فعالیت جنسی در راست روده یا واژن ایجاد می شود ، وارد بدن شما شود.
با به اشتراک گذاشتن سوزن: به اشتراک گذاشتن لوازم خانگی دارویی IV (سوزن و سرنگ) شما را در معرض خطر بالای HIV و سایر بیماری های عفونی مانند هپاتیت قرار می دهد.
از انتقال خون: در برخی موارد ، ویروس ممکن است از طریق انتقال خون منتقل شود. در حال حاضر بیمارستان ها و بانک های خون آمریکا ، خونرسانی آنتی بادی HIV را غربال می کنند ، بنابراین این خطر بسیار ناچیز است.
در دوران بارداری یا زایمان: مادران آلوده می توانند ویروس را به نوزاد خود منتقل کنند. مادرانی که HIV مثبت دارند و در دوران بارداری تحت درمان عفونت قرار می گیرند ، می توانند خطر ابتلا به نوزادان را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

علائم بیماری ایدز
علائم ایدز با توجه به مرحله عفونت متفاوت است.
عفونت اولیه (HIV حاد)
برخی از افراد آلوده به HIV طی دو تا چهار هفته پس از ورود ویروس به بدن ، به بیماری آنفلوانزا شبیه می شوند. این بیماری که به عنوان عفونت اولیه (حاد) HIV شناخته می شود ، ممکن است چند هفته طول بکشد. علائم و نشانه های احتمالی عبارتند از:
    تب
    سردرد
    درد عضلانی و درد مفاصل
    گلو درد و زخم های دردناک دهان
    غدد لنفاوی متورم ، عمدتا روی گردن
    اسهال
    کاهش وزن
    سرفه
این علائم می توانند آنقدر خفیف باشند که حتی ممکن است متوجه آنها نشوید. با این حال ، میزان ویروس در جریان خون (بار ویروسی) شما در این زمان بسیار زیاد است. در نتیجه ، عفونت در طی عفونت اولیه به راحتی گسترش می یابد تا در مرحله بعدی.
عفونت نهفته بالینی (HIV مزمن)
در این مرحله از عفونت ، اچ آی وی هنوز در بدن و در گلبول های سفید خون وجود دارد. با این حال ، بسیاری از افراد ممکن است در این مدت هیچ علائم یا عفونت نداشته باشند. اگر تحت درمان ضد رترو ویروسی (ART) نباشید ، این مرحله می تواند سالها طول بکشد. بعضی از افراد خیلی زودتر به بیماری شدیدتری مبتلا می شوند.
عفونت HIV علامت دار
با ادامه تکثیر و تخریب ویروس سلولهای ایمنی بدن شما ، سلولهایی در بدن که به مقابله با میکروب ها کمک می کنند. ممکن است به عفونت های خفیف یا علائم و نشانه های مزمن مانند:
    تب
    خستگی
    تورم غدد لنفاوی - اغلب یکی از اولین علائم عفونت HIV است
    اسهال
    کاهش وزن
    عفونت مخمر دهانی (برفک)
    زونا (هرپس زوستر)
    ذات الریه
پیشرفت به ایدز
به لطف درمان های ضد ویروسی بهتر ، امروزه بیشتر افراد مبتلا به HIV در ایالات متحده به ایدز مبتلا نمی شوند. بدون درمان ، اچ آی وی معمولاً در حدود 8 تا 10 سال به ایدز تبدیل می شود. وقتی ایدز رخ می دهد ، سیستم ایمنی بدن شما به شدت آسیب دیده است. به احتمال زیاد به عفونت های فرصت طلب یا سرطان های فرصت طلب مبتلا می شوید - بیماری هایی که معمولاً در یک فرد با سیستم ایمنی سالم باعث بیماری نمی شوند.
علائم و نشانه های برخی از این عفونت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
    تعرق
    لرز
    تب مکرر
    اسهال مزمن
    غدد لنفاوی متورم
    لکه های سفید مداوم یا ضایعات غیرمعمول روی زبان یا دهان
    خستگی مداوم و غیر قابل توضیح
    ضعف
    کاهش وزن
    بثورات یا برجستگی های پوستی

عوارض ابتلا به HIV
عفونت HIV سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می کند و احتمال ابتلا به بسیاری از عفونت ها و انواع خاصی از سرطان را افزایش می دهد.

بیماری‌های مرتبط با ایدز
فرد مبتلا به بیماری ایدز در برابر طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها آسیب‌پذیر می‌شود. آن‌ها عبارتند از:
    برفک دهان/oral thrush
    ذات‌الریه/pneumonia
    بیماری سل/tuberculosis
    مننژیت کریپتوکوکی/cryptococcal meningitis (بیماری قارچی در مغز)
    توکسوپلاسموز/toxoplasmosis (بیماری مغزی ناشی از انگل)
    کریپتوسپوریدیوز/cryptosporidiosis (وضعیت ناشی از انگل روده)
    سارکوم کاپوزی/Kaposi’s sarcoma (تومور در دیواره رگ‌های خونی)
    لنفوم/Lymphomas (سرطان گره لنفاوی)

راه های تشخیص HIV
تنها راه برای اطمینان از اینکه آیا HIV دارید یا خیر، انجام آزمایش است. دانستن وضعیت HIV به شما کمک می کند تا تصمیمات سالمی برای جلوگیری از ابتلا یا انتقال HIV بگیرید.
اگر فکر می کنید در معرض HIV قرار گرفته اید، در اسرع وقت به دنبال مشاوره پزشکی باشید. شما می‌توانید در مکان‌های مختلفی آزمایش شوید، از جمله در یک کلینیک عمومی، کلینیک‌های سلامت جنسی و کلینیک‌هایی که توسط خیریه‌ها اداره می‌شوند. خدمات آزمایش HIV را در نزدیکی خود پیدا کنید تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا HIV دارید انجام آزمایش HIV است. این آزمایش شامل  نمونه ای از خون یا بزاق شما برای بررسی علائم عفونت است.
مهم است که بدانیم: داروی اورژانسی ضد اچ آی وی به نام پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) در صورت شروع در عرض 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ممکن است از ابتلای شما جلوگیری کند - توصیه می شود در اسرع وقت و در حالت ایده آل ظرف 24 ساعت آن را شروع کنید.
تشخیص زودهنگام به این معنی است که می توانید درمان را زودتر شروع کنید، که می تواند شانس شما را برای کنترل ویروس بهبود بخشد، خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد و شانس انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهد. هر دو آزمایش مثبت و منفی HIV ممکن است نیاز به تکرار 1 تا 3 ماه پس از مواجهه احتمالی با عفونت HIV داشته باشند (این دوره به عنوان دوره پنجره شناخته می شود)، اما برای کمک گرفتن نباید این مدت صبر کنید؛کلینیک‌ها ممکن است آزمایش خون با انگشت را ارائه دهند که می‌تواند در عرض چند دقیقه نتیجه را به شما بدهد، اما ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج یک آزمایش دقیق‌تر HIV را دریافت کنید. کیت‌های تست خانگی یا نمونه‌برداری خانگی برای خرید آنلاین یا از داروخانه‌ها در دسترس هستند؛بسته به نوع آزمایشی که استفاده می‌کنید، نتیجه شما در عرض چند دقیقه یا چند روز در دسترس خواهد بود. اگر اولین آزمایش شما حاکی از ابتلای شما به اچ آی وی باشد، برای تایید نتیجه باید آزمایش خون بیشتری انجام شود. اگر این مورد نیز مثبت باشد، برای آزمایش های بیشتر و بحث در مورد گزینه های درمانی خود به یک کلینیک تخصصی HIV ارجاع داده می شوید.

درمان بیماری ایدز
درمان اچ ای وی با ترکیبی از داروهای خوراکی است که به صورت روزانه مصرف می‌شوند و به آن‌ها درمان ضد رتروویروسی (ART) می‌گویند. ترکیبی از قرص‌های درمانی این بیماری به جای یک نوع اثر بیشتری داشته و از تکثیر آن جلوگیری می‌کند.
دارودرمانی
موثرترین داروها عبارتند از:
    مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس غیر نوکلئوزیدی (NNRTIs) شامل افاویرانز (SUSTIVA)، اتراویرین (INTELENCE) و نویراپین (VIRAMUNE).
    مهارکننده نوکلئوزیدی رونوشت معکوس (NRTIs) شامل آباکاویر (ZIAGEN )، امتریسیتابین-تنوفوویر (Truvada)
    مهارکننده های ورود و یا همجوشی شامل انفوویرتید (FUZEON) و ماراویروک (SELZENTRY)
    مهارکننده‌های پروتئاز -(PIs) شامل آتازاناویر (Reyataz)، داروناویر (prezista)، فوسامپرناویر (lexiva) و ایندیناویر ( crixivan)
    مهارکننده‌های اینتگراز شامل رالتگراویر (ISENTRESS)، الیتگراویر (VITEKTA) و دولوتگراویر ( TIVICAY)
    تقویت کننده های فارماکوکینتیک
    مهارکننده‌های فیوژن
عوارض جانبی داروهای ایدز
آن‌ها عبارتند از:
    قندخون بالا
    بیماری قلبی
    تهوع، استفراغ یا اسهال
    سطوح غیر طبیعی کلسترول
     ضعف و از دست دادن استخوان
     تفکیک بافت عضله (rhabdomyolysis)
درمان خانگی بیماری ایدز
پیشنهادات زیر برای سالم باقی ماندن طولانی‌تر به بیمار کمک می‌کنند:
    رعایت رژیم غذایی سالم شامل میوه، سبزیجات تازه، دانه‌ها و پروتئین بدون چربی
    اجتناب از مصرف مواد غذایی غیرپاستوریزه، خام یا نیم‌پز
    شستن دست‌ها به‌طور کامل پس از تماس با حیوانات و تخلیه سطل زباله
    تزریق واکسن‌های تایید شده برای انواع بیماری‌ها

پیشگیری از HIV
هرکسی که بدون کاندوم یا سوزن مشترک رابطه جنسی دارد در خطر ابتلا به HIV است. راه های موثر بسیاری برای پیشگیری یا کاهش خطر ابتلا به عفونت HIV وجود دارد، از جمله:
    استفاده از کاندوم برای رابطه جنسی
    پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP)
    پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP)
    درمان HIV برای کاهش بار ویروسی تا غیرقابل شناسایی شدن ویروس در بدن
    اگر از مواد مخدر استفاده می کنید، هرگز از سوزن یا سایر تجهیزات تزریقی مشترک، از جمله سرنگ، قاشق و سواب استفاده نکنید.
برای راهنمایی بیشتر در مورد بهترین راه برای کاهش خطر، با کلینیک سلامت جنسی یا یک پزشک عمومی صحبت کنید. برای افراد مبتلا به HIV، اگر از درمان موثر HIV استفاده کرده اید و بار ویروسی شما به مدت 6 ماه یا بیشتر غیرقابل تشخیص بوده است، به این معنی است که نمی توانید ویروس را از طریق رابطه جنسی منتقل کنید.

________________________________________________________

مقالات دیگر