کلامیدیا (chlamydia) چیست؟

کلامیدیا (chlamydia) چیست؟
کلامیدیا (chlamydia) یک عفونت باکتریایی و یکی از انواع بیماری‌های مقاربتی است که از طریق رابطه جنسی پرخطر با فرد مبتلا به عفونت به وجود می‌آید. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری هیچ علامتی ندارند، به همین دلیل می‌توانند عفونت را به‌صورت ناخواسته منتقل کنند. این بیماری اگرچه ممکن است در هر فردی و در هر گروه سنی رخ دهد، اما در میان زنان جوان شایع‌تر است. درمان آن دشوار نیست و اولین قدم آن تشخیص به‌موقع با تست کلامیدیا است اما در صورت درمان نشدن ممکن است منجر به مشکلات سلامتی جدی‌تری شود. اگر به ابتلا به این بیماری مشکوک هستید بهتر است آزمایش خون دهید.

علائم کلامیدیا
بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. علائم کلامیدیا به‌طور معمول ۱ تا ۳ هفته پس از قرار گرفتن در معرض باکتری خود را نشان می‌دهند.
علائم کلامیدیا در زنان
عفونت کلامیدیا در زنان شباهت زیادی به عفونت دهانه رحم (UTI) یا عفونت دستگاه ادراری دارد.
    ترشحات خاکستری، سفید یا زرد واژن
    تورم واژن
    احساس سوزش و خارش در داخل و اطراف واژن
    درد در هنگام رابطه جنسی
    درد یا سوزش هنگام دفع ادرار
    نیاز مکرر به دفع ادرار
    خونریزی بین پریودی یا بعد از رابطه جنسی
    دوره‌های دردناک پریود
    درد مبهم در قسمت پایین شکم
در صورت گسترش عفونت در خانم ها، ممکن است دردهای لگنی، تب، حالت تهوع، خونریزی بین قاعدگی و درد در حین رابطه جنسی آغاز شود.
علائم کلامیدیا در مردان
بروز علائم در مردان با علائمی مشابه بیماری اورتریت غیرگنوکوکی (التهاب مجرای ادراری) همراه است.
    ترشحات آبکی/ شیری یا چرکی از آلت تناسلی
    درد یا سوزش هنگام دفع ادرار
    درد یا خارش در مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را از بدن خارج می‌کند)
    درد و تورم در یک یا هر دو بیضه
علائم کلامیدیا مشترک بین همه جنسیت‌ها
عفونت کلامیدیا می‌تواند در بخش‌های دیگری از بدن غیر از اندام تناسلی بروز پیدا کند. در زیر بیشتر با این نواحی و نحوه آلوده شدن آن‌ها آشنا می‌شوید:
    مقعد: علائم بیماری در این ناحیه با درد، ناراحتی، خونریزی،اسهال و ترشحات همراه است.
    گلو: معمولا علائم عفونت کلامیدیا در گلو مشهود نیست اما برخی افراد دچار گلو درد، قرمزی در این ناحیه، تورم غدد لنفاوی یا تب می‌شوند.
    چشم‌ها: در صورت ورود باکتری به چشم دچار ورم ملتحمه خواهید شد که از نشانه‌های آن باید به قرمزی، درد، خارش و ترشح اشاره کرد.
اگر شما یا شریک جنسی خود هر یک از این علائم را دارید، باید تا زمانی‌که آزمایش دهید رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی را متوقف کنید. برای این کار به پزشک متخصص عفونی مراجعه کنید یا در یک مرکز آزمایش محلی تست دهید.

علت بیماری کلامیدیا چیست؟
اما بیماری کلامیدیا چرا ایجاد می‌شود؟ این بیماری توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود. باکتری تریکوماتیس از طریق رابطه جنسی محافظت‌نشده از افراد آلوده به دیگران منتقل می‌شود. البته انتقال کلامیدیا تنها از سکس واژینال انجام نمی‌شود و هر نوع سکس می‌تواند این بیماری را منتقل کند. مثلا سکس دهانی و یا سکس مقعدی هم می‌توانند این بیماری را ایجاد کنند.
باکتری کلامیدیا
باکتری کلامیدیا تراکوماتیس یا Chlamydia trachomatis bacterium، یکی از انواع باکتری‌هایی است که در ایجاد بیماری‌های مقاربتی یا STD موثر است.

کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟
کلامیدیا معمولاً از راه تماس جنسی با شخصی که عفونت را دارد، منتقل می شود. این انتقال حتی اگر انزال صورت نگیرد نیز می تواند اتفاق بیفتد. اصلی ترین راه ابتلای افراد به کلامیدیا داشتن رابطه جنسی واژینال و رابطه جنسی مقعدی است، با این حال می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی نیز انتقال یابد.
ندرتا کلامیدیا می تواند از راه لمس کردن چشم با دستان آلوده به مایعات دارای کلامیدیا انتقال یابد. اگر زن باراداری مبتلا به کلامیدیا باشد، كلامیدیا در هنگام تولد نیز می تواند به نوزاد منتقل شود.
کلامیدیا از طریق تماس معمولی منتقل نمی شود، بنابراین فرد به خاطر استفاده از غذا یا نوشیدنی دهنی، بوسه، بغل کردن، دست دادن، سرفه، عطسه و نشستن روی سنگ توالت، کلامیدیا نمی گیرد.
استفاده از کاندوم و/یا حفاظ های دندانی در هر بار رابطه جنسی، بهترین روش برای جلوگیری از گرفتن کلامیدیا است.

عوامل خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا چیست؟
هر یک از شرایط زیر ممکن است احتمال ابتلا به کلامیدیا را در شما افزایش دهد، اما کسانی که از نظر جنسی فعال هستند در معرض ابتلا به عفونت کلامیدیا قرار دارند. در ادامه به عوامل خطر اشاره کرده‌ایم:
    بالای ۲۵ سال سن داشتن می‌تواند یکی از عوامل خطر باشد.
    در صورتیکه سکس محافظت‌نشده داشته‌باشید، ممکن است که به کلامیدیا مبتلا شوید.
    داشتن رفتارهای پرخطر جنسی می‌تواند در ابتلا به این بیماری موثر باشد.
    کسانی که به هر دو جنس تمایل بیشتری دارند و افرادی که همجنسگرا هستند.

عوارض کلامیدیا
کلامیدیا در صورت عدم درمان، حتی اگر علائمی نداشته باشد می‌تواند منجر به مشکلات مزمن و جدی شود. بنابراین در صورت مشاهده علائم بیماری حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید تا درگیر عوارض ناشی از کلامیدیا نشوید. انجام تست غربالگری به‌طور منظم شما را از عوارض بعدی این بیماری در امان نگه می‌دارد.
عوارض درمان نشدن بیماری در زنان
    عفونت رحم
    عفونت دهانه رحم
    عفونت مجرای ادراری
    عفونت لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها
    بیماری التهابی لگن (PID)
    ناباروری
    آسیب به اندام‌های تولید مثل
    درد مزمن لگن
    آسیب به جنین و باداری خطرناک
عوارض مردان درمان نشده
    ایجاد زخم در مجرای ادراری
    عفونت ادراری
    التهاب و حساسیت بیضه ها
    عفونت غذه پروستات
    بیماری اورتریت غیرگونوکوکی (NGU)
    اپیدیدیمیت (عفونت بیضه‌ها و لوله‌ای که اسپرم را به بیضه می‌رساند)
    کاهش باروری
خطرات مشترک بین همه جنسیت‌ها
    خطر ابتلا به بیماری آرتریت واکنشی را افزایش داده و موجب تورم مفاصل (زانوها، مچ پا، پاشنه‌ها، انگشت شست و کمر) همراه با درد شدید می‌شود. جهت درمان باید به متخصص روماتیسم مراجعه کنید.
    احتمال ابتلا به بیماری HIV را افزایش می‌دهد.‌

تشخیص بیماری کلامیدیا
یکی از اصلی‌ترین قدم‌ها برای درمان این بیماری، تشخیص درست آن است. شما زمانی می‌توانید داروهای لازم و مناسب برای این بیماری را دریافت کنید که این بیماری را شناخته باشید. یکی از اصلی‌ترین مواردی که به تشخیص این بیماری کمک می‌کند، شرح حال بیمار و معاینه‌ی فیزیکی است. البته که با این موارد نمی‌توان به طور کامل مطمئن بود که کلامیدیا ایجاد این عفونت را کرده‌است. بنابراین اگر با علائم کلامیدیا مواجه شدید، باید به دکتر زنان و یا اورولوژیست مراجعه کنید.
معمولا زمانی که خانم به دکتر زنان مراجعه می‌کند و بیماری کلامیدیا در او تشخیص داده‌می‌شود، برای درمان همسر او نیز اقدام می‌شود. داروها برای هر دو طرف داده می‌شوند تا درمان انجام شود. همچنین درخواست می‌شود که در طول مدت درمان از سکس اجتناب شود. در صورتیکه دهانه‌ی رحم التهاب داشته‌باشد و یا زن با علامت لکه بینی بعد از نزدیکی به دکتر مراجعه کرده‌باشد، تست پاپ اسمیر درخواست می‌شود. تست پاپ اسمیر عفونت و عامل ایجادکننده‌ی عفونت را مشخص می‌کند.
۱. تست کلامیدیا
یکی دیگر از روش‌هایی که برای تشخیص این بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد، کیت‌های خانگی و یا سواب‌های خانگی است که برای تست کلامیدیا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در این روش تنها کافی است که سواب را وارد واژن یا مقعد کنید و برای آزمایش به آزمایشگاه‌ها بفرستید. اگر قرار باشد که از کیت‌های آزمایش کلامیدیا استفاده کنید، روش استفاده از هر کیت در دستورالعمل آن ذکر شده‌است و نتیجه را به صورت منفی یا مثبت به شما نشان می‌دهد.
۲. آزمایش خون کلامیدیا
برای انجام آزمایش کلامیدیا نیازی به نمونه‌ی خون نیست. این آزمایش بسیار ساده‌تر و با نمونه‌ی ترشحات یا با استفاده از کیت‌های آماده انجام می‌شود. همچنین ممکن است که از نمونه ادرار در مردان استفاده شود.

درمان کلامیدیا چیست؟
برای درمان بیماری کلامیدیا، بهترین کار مصرف دارو است. این بیماری توسط باکتری ایجاد می‌شود و برای درمان آن از آنتی بیوتیک استفاده می‌شود.  
۱. انتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا
درمان آنتی بیوتیکی برای کلامیدیا با استفاده از کپسول آزیترومایسین انجام می‌شود. داروی آزیترومایسین به صورت ۲۵۰ میلی گرم یا ۵۰۰ میلی گرم موجود است. درمانی که برای عفونت کلامیدیا انجام می‌شود، به صورت ۱ گرم خوراکی آزیترومایسین است.
از داکسی سایکلین هم می‌توان به جای آزیترومایسین استفاده کرد. قرص یا کپسول داکسی سایکلین را می‌توان به مدت یک هفته و دو بار در روز مصرف کرد.
درمان کلامیدیا با مترونیدازول
برای درمان کلامیدیا از قرص مترونیدازول استفاده نمی‌شود. این دارو برای درمان واژینوز باکتریال با همان عفونت واژن کاربرد دارد. بنابراین استفاده از قرص مترونیدازول برای این عفونت کاربرد ندارد.
۲. درمان گیاهی کلامیدیا
توجه داشته‌باشید که بیماری کلامیدیا یک بیماری جدی است و باید درمان شود. این بیماری عفونی می‌تواند باعث ایجاد نازایی در فرد مبتلا شود. از طرفی کلامیدیا بیماری است که می‌تواند از طریق سکس به دیگران منتقل شود. بنابراین باید برای درمان آن جدی اقدام کنید. استفاده از روش‌های گیاهی شاید برای کسانی که می‌خواهند برای تسکین درد و تخفیف علائم استفاده کنند شاید مفید باشد، اما برای درمان این بیماری نباید از این روش استفاده کنید. قبل از استفاده از هر داروی گیاهی برای درمان این بیماری باید با یک دکتر اورولوژیست،‌ دکتر عفونی یا دکتر زنان مشورت کنید.

پیشگیری از بیماری کلامیدیا
بهترین راه‌حل برای جلوگیری از این عفونت باکتریایی را باید خودداری از رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی دانست. زیرا بیماری کلامیدیا در اکثر افراد بدون هیچ علائمی شروع می‌شود و احتمالا شریک جنسی شما تا مدت‌ها نمی‌داند که به این عفونت مبتلا شده است. بنابراین می‌توان گفت فعالیت جنسی ایمن شما را از ابتلا به بیماری chlamydia حفظ می‌کند.
مطمئن‌ترین راه‌کار برای جلوگیری ابتلا به این بیماری عبارت است از:
    از کاندوم لاتکس یا کاندوم دهانی حین برقراری رابطه دهانی، واژینال یا مقعدی استفاده کنید.
    رابطه تک همسری داشته باشید.
    تعداد شرکای جنسی را محدود کنید.
    اسباب بازی جنسی را به اشتراک نگذارید یا قبل از هر بار استفاده مجدد آن را بشویید.
    خودداری از شستشوی واژن با دوش که می‌تواند باکتری‌های خوب واژن را کاهش و خطر ابتلا را افزایش دهد.

________________________________________________________

مقالات دیگر